To i owo...

Witam Was cieplutko!
Nie było mnie tu cały tydzień! Potwornie się za Wami stęskniłam więc dzisiaj trochę pomarudzę. Powód mojej nieobecności był poważny i zaraz się wytłumaczę. Najpierw jednak pokażę Wam jedną z moich ostatnich kartek. Karteczka jest urodzinowa dla pewnej wspaniałej i wrażliwej osoby kochającej kwiaty. Całość utrzymana jest w tonacji kwitnących wrzosów. Kartka oczywiście w pudełeczku. Oto ona:

I jak Wam się podoba?
No to teraz się wytłumaczę. Od dawna marzyłam o tym, żeby sobie wyremontować swoją pracownię i właśnie moje marzenie się spełniło. Kiedyś to był pokój syna. Gdy wyprowadził się na swoje "zainstalowałam" się właśnie w tym pokoju. Pokój jest ogromny ale był zupełnie niefunkcjonalny.
Syn z zamiłowania jest perkusistą więc jego pokój to była dziwna konstrukcja zbudowana z podestów wyciszonych wykładziną. Jak ustawiłam swoje biurka powstał istny labirynt. Na początku byłam szczęśliwa, że mam swoje miejsce w którym mogę bałaganić do woli i zupełnie bezkarnie. Z czasem jednak zamarzyły mi się zmiany. Tym bardziej, że i ściany prosiły się już o odświeżenie.
No i stało się. Dzięki pomocy mojego kochanego męża mam teraz zupełnie inną, bardziej funkcjonalną pracownię. Remont zrobiliśmy metodą gospodarczą, bez większych nakładów. Ja przez kilka dni stałam na drabinie z wałkiem i malowałam ściany a mąż w tym czasie wyczarował mi fajne regały z płyt OSB z których zrobione były podesty. Wszystko jest trochę surowe ale ja jestem bardzo zadowolona - mam teraz mnóstwo powierzchni płaskich do obstawiania. Bałagan z grubsza już ogarnęłam. Po kątach stoi jeszcze sporo kartonów, tu i ówdzie trzeba jeszcze coś podmalować i jak znam siebie to przez najbliższe dni będę ciągle zmieniać ustawienie drobiazgów, ale to detale. Najważniejsze że sprzęt komputerowy podpięty i działa bez zarzutu. Zapraszam Was do swojej nowiutkiej pracowni!
Nie udało mi się zrobić obszerniejszego zdjęcia więc zrobiłam po kawałku. Po lewej stronie okna jest kącik komputerowo - muzyczny.

Wystarczy jeden obrót na krześle i z drugiej strony mam obszerny blat roboczy.

Po drugiej stronie blatu kolejne biureczko - to kącik do malowania. Sąsiednia ściana to już regały zrobione przez mojego zdolnego męża.

Na powieszenie czekają jeszcze obrazy i wielki zegar.

Znalazło się też miejsce na stół i krzesła.

Z tyłu za rozsuwanymi drzwiami jest garderoba ale tam jeszcze nie zdążyłam posprzątać.

Tak wygląda moje robótkowe królestwo. Teraz zima mi już nie straszna. 

Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii. 

Chyba dzisiaj pobiję rekord ale to jeszcze nie koniec. Muszę gorąco podziękować Joasi za wyróżnienie.

Jest mi bardzo miło Joasiu, że o mnie pomyślałaś i serdecznie dziękuję. Konsekwentnie nie kontynuuję tych zabaw i mam nadzieję, że nie będzie Ci z tego powodu przykro. Chętnie jednak odpowiem na Twoje pytania.

1. W jakim województwie lub regionie mieszkasz - mieszkam w województwie śląskim

2. Czym się zajmujesz zawodowo - z wykształcenia jestem fizykiem ale dziwne koleje losu sprawiły, że pracuję w finansach.

3. Które miejsca w Polsce najbardziej lubisz - od jakiegoś czasu najbardziej lubię miejsce w którym mieszkamy. Z okna widać las, nieopodal płynie rzeka i nie słychać miejskiego hałasu. 

4. Jaki jest Twój ulubiony kolor - to zależy od nastroju, lubię fiolety, czerń i biel.

5. Którą technikę lubisz najbardziej a której chciałabyś się nauczyć - próbuję różnych technik i chyba nie mam takiej "naj". Najbardziej podoba mi się mieszanie różnych technik. Chciałbym się nauczyć wszystkiego co oglądam na Waszych cudownych blogach. Ale ostatnio chodzi za mną pergamano.

6. Jak długo prowadzisz swój blog i co sprawia Ci największą trudność w jego prowadzeniu - wkrótce minie 2 lata! Sama nie wiem czy to długo, czasem mam wrażenie że jestem tu całe wieki. Największą trudność sprawia mi dotarcie do wszystkich których lubię, nie mam szans zaglądać systematycznie na ulubione blogi czego bardzo żałuję. Czasem wkurza mnie spam.

7. Jakie jest Twoje motto życiowe, zasada którą się w życiu kierujesz - jest ich wiele ale powiem krótko: "Nie czyń drugiemu co Tobie nie miłe".

Od Joasi dostałam taki oto śliczny banerek:

Pewnie zanudziłam Was dzisiaj na śmierć ale człowiek czasem wygadać się musi. Dobrze mieć przyjaciół z którymi można się podzielić swoimi radościami i smutkami także. 

Dziękuję że jesteście i cieplutko pozdrawiam.