Jestem już w wieku, w którym coraz częściej uruchamia się pamięć wsteczna. Coraz częściej wracają wspomnienia z dawnych lat. O dziwo, są to zazwyczaj dobre wspomnienia, jeśli podszyte smuteczkami to głównie dlatego, że już nie wrócą. Tyle się tego nazbierało...
Młodzi ludzie żyją zazwyczaj marzeniami ale w pewnym wieku ma się już więcej wspomnień niż marzeń. Taki dorobek naszego życia zapisany na stałe w pamięci. Są cenne jak najwspanialsze skarby i nie musimy się bać, że je utracimy. Wspominając stajemy się coraz bardziej sentymentalni, szukamy w pamięci zapomnianych chwil i zdarzeń, wracamy do korzeni.
Z takich właśnie rozważań zrodził się pomysł na kolejny obraz.
Nie jest to smutny wpis, nie jest to smutny obraz. Pamiętajcie, że część naszych wspomnień to zrealizowane marzenia. A i nowe marzenia wciąż mam, mam ich całe mnóstwo...
Przepiękny obraz.
OdpowiedzUsuńA wspomnienia pozwalają żyć z radością i wdzięcznością za wszystko, co zostało nam dane.
Dziękuję Basiu.
UsuńDobre wspomnienia dają też siłę i wiarę we własne możliwości.
Przesyłam serdeczności.
Najważniejsze aby mieć co wspominać a co złe zapomnieć. Z moimi marzeniami to chwilowo jest kiepsko, taki depresyjny czas teraz dla mnie nastał. Obraz cudny.Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTo chyba tak nie działa Aniu, niestety. Wszystkie wspomnienia wracają, często bez naszej zgody. Dziękuję Ci za miły komentarz i życzę wielu nowych, dobrych marzeń.
UsuńCudowna praca, pełna głębi!
OdpowiedzUsuńSerdecznie dziękuję :)
UsuńPieknie malujesz :) Widac pasję w tym obrazie :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Agusiu, to bardzo miłe :)
UsuńEwuniu- myślałam że to zdjęcie 💐 świetny obraz.
OdpowiedzUsuńBuziaki
Dziękuję Anitko :) Buziaki!
UsuńTak sobie pomyślałam, ze ja jestem gdzieś pośrodku drogi między marzeniami i wspomnieniami;-) Piękny obraz, jak zwykle zachęcający do zadumy. Pozdrawiam:-)
OdpowiedzUsuńJa już niestety trochę dalej Oleńko.
UsuńŚlicznie dziękuję i gorąco pozdrawiam.
Piękny, urzekł mnie, jest w nim coś nieodgadnionego. Troszkę nostalgicznej zadumy u mnie wywołał, a może to po prostu mój gorszy nastrój się odezwał. Pozdrawiam cieplutko :-)
OdpowiedzUsuńCzasem warto trochę podumać Honoratko, odrobina refleksji nie zaszkodzi.
UsuńSerdecznie dziękuję i przesyłam cieplutkie pozdrowienia.
mi się bardzo podoba, wcale nie wyraża smutku bardzięj pokazuje jakąś tajemnicę
OdpowiedzUsuńTak, tajemnicę naszego życia...
UsuńDziękuję Justynko i serdecznie Cię pozdrawiam.
Zaduma i nostalgia w tym aniele- piękny. Codo wspomnień; no cóż, uwielbiam słuchać i czytać innych... Serdeczności posyłam i całuję :) <3
OdpowiedzUsuńDziękuję Jadziu. Czasem warto słuchać innych ale i nasze wspomnienia są ważne.
UsuńSerdecznie ściskam.
Ewuniu jest cudowny :) nawet mojemu synowi się spodobał!!! A wiesz, jak trudno, żeby w dzisiejszych czasach spodobało się coś nastolatkowi... Piękny :)
OdpowiedzUsuńBardzo mi miło Uleńko, ślicznie dziękuję.
UsuńPrzesyłam uściski i pozdrowienia dla syna.
Pięknie Ewuniu. Spojrzenie na swoje korzenie. To bardzo symboliczny obraz. Czasem uruchamia nam się pamięc wsteczna, ale chyba tylko podświadomie, kiedy poszukujemy ukojenia. Marzenia muszą nam towarzyszyć. Bez nich życie nie ma sensu. Bez nich to czysta egzystencja więc miej marzenia Ewuniu, całe mnóstwo marzeń. Pozdrawiam Cię serdecznie.
OdpowiedzUsuńMam mnóstwo marzeń Haniu choć z wiekiem i one są już inne. Na przemijanie nic nie można poradzić, warto pielęgnować więc wspomnienia.
UsuńDziękuję Ci za serdeczny komentarz i gorąco pozdrawiam.
Ewuniu! Obraz jak zawsze jest super piękny,Ja też często wspominam dawne czasy, I o dziwo to co kiedyś było normalne, To dzisiaj się to wydaje coś pięknego, Marzenia też jeszcze mam - Pozdrawiam Cię Cieplutko
OdpowiedzUsuńTo dobrze Krysiu, marzenia dodają nam siły i energii. A wspomnienia to całe nasze życie, wspaniale gdy są piękne.
UsuńDziękuję i przesyłam uściski :)
Soooooooo beautiful card, Ewa! Great! Kisses, my friend.
OdpowiedzUsuńDziękuję Mia, cieszę się że Ci się podoba.
UsuńSerdecznie pozdrawiam.
Śliczny obraz. Mam też dużo wspomnień ( bo już takie lata). A marzeń mam mnóstwo tylko są inne niż w dawnych latach. Trzeba korzystać z dni które jeszcze są nam dane.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam.
To prawda Tereniu, marzyć trzeba zawsze i bez względu na wiek.
UsuńDziękuję i przesyłam cieplutkie pozdrowienia.
Ewuniu,to co napisałaś to święta prawda,też wspominam bardzo często,moje młode lata,(teraz nawet chyba częściej) 😃 a obraz jest przepiękny !!!
OdpowiedzUsuńSerdeczności przesyłam.
Bardzo dziękuję Marylko i również przesyłam serdeczności.
UsuńPiękny obraz z przesłaniem i tytuł idealnie pasujący do pracy. Też mam już włączoną pamięć wsteczną... ech życie tak szybko przemija.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Szybko Anusiu a z wiekiem jakby szybciej.
UsuńBardzo dziękuję i mocno ściskam.
Ewo, ten obraz jest cudowny, tyle w nim pasji i zadumy, daje do myślenia ale takiego pozytywnego, faktycznie ujęte wspomnienia w sposób idealny przez Ciebie! pozdrawiam gorąco:)
OdpowiedzUsuńMiło mi Madziu, pięknie Ci dziękuję za ciepłe słowa. Gorąco pozdrawiam!
UsuńEwuniu, widać z tego, że jesteś bardzo pogodną osobą :). Ja też jestem w takim wieku, że mam świadomość, iż wielu marzeń już nie zdążę zrealizować, ale nadal marzę, a wspomnienia - podobnie jak u Ciebie - wracają do mnie tylko te miłe, radosne :).
OdpowiedzUsuńObraz przepiękny, wcale nie wydaje mi się smutny, jest w nim dużo ciepła i miłości :).
Pozdrawiam serdecznie - Małgosia.
Staram się być pogodna Małgosiu, z "pazura" już chyba wyrosłam :) Cieszę się, że Ci się podoba mój obraz i że czujesz podobnie. Dziękuję za miły komentarz i serdecznie Cię pozdrawiam.
UsuńEwa obraz jest przepiękny :).
OdpowiedzUsuńDziękuję Agnieszko :)
UsuńEwuniu, marzenia czasem pozwalają przetrwać niełatwą rzeczywistość. I chyba dobrze, że nie wszystkie się spełniają. To by było za piękne, za proste... Pewnie po jakimś czasie przestałoby cieszyć. Wspomnienia to wielki dar. Trzeba tak żyć, żeby zawsze były piękne, to znaczy, żeby nigdy nie trzeba było się wstydzić za swoje postępowanie w przeszłości. Wtedy nawet te smutne wspomnienia nie ciążą.
OdpowiedzUsuńAle to takie moje dywagacje, może nawet niekoniecznie słuszne. A tymczasem wielkie ukłony należą ci się za kolejną wspaniałą pracę. Pewnie się powtórzę, ale co zrobić, skoro w każdej z nich jest zawsze jakiś magiczny artyzm i wspaniałe ujęcie emocji, które z kolei budzi głębokie emocje w odbiorcy. No i ta zabawa fakturą - coś niezwykłego.
Ściskam mocno, Ewuniu.
Pięknie to ujęłaś Małgosiu, całkowicie się z Tobą zgadzam. Dziękuję za tyle ciepłych słów, po prostu mnie wzruszyłaś.
UsuńPrzesyłam serdeczne uściski :)
Ewa, uwielbiam Twoje prace, mocne, symboliczne, ale cenię Cię też za głębię i trafność przemyśleń. Pozdrawiam serdecznie:)
OdpowiedzUsuńTaki odbiór jak Twój Moniczko dodaje mi odwagi by swoje prace publikować. Dziękuję z całego serca i gorąco Cię pozdrawiam.
UsuńEwuniu powtórzę to co napisałam na fb.rewelacyjny obraz😊
OdpowiedzUsuńPiękna twarz,zatopiona we wspomnieniach,a może marzeniach ...
Dobrze mieć pięknie wspomnienia,a marzyć warto całe życie,łatwiej się wtedy żyje. 😁 😘 😘 😘 😘 😊 Ewuniu jesteś wrażliwą osobą,co w cudowny sposób przekazujesz nam w swoich pracach.
Serdeczności najmilsze ślę 😊 😘 😘 😘 😘
Z ogromną radością czytam Twoje komentarze Małgosiu, jest mi niezmiernie miło.
UsuńŚlicznie dziękuję i serdecznie przytulam :)
Niezwykły...
OdpowiedzUsuńJa póki co jestem jeszcze w wieku, gdzie wspominam wcześniejsze czasy, ale mimo to mam jeszcze pełno marzeń i pragnień :)Ewuniu obraz jak zawsze cudny, masz niesamowity talent, a ja się ciesze że mogę Twoje dzieła podziwiać tu na blogu :)
OdpowiedzUsuńTo bardzo miłe Lidziu, serdecznie dziękuję i cieplutko pozdrawiam.
UsuńAle piękny obraz
OdpowiedzUsuńDziękuję Moniczko!
UsuńNostalgiczna i pełna zadumy twarz - ten obraz jest przepiękny, struktura wykonana bardzo ciekawie, wręcz magicznie - Ewuniu, masz bardzo wprawną rękę i artystyczne, wrażliwe serce - a jeśli chodzi o marzenia, niech Ci się wszystkie spełniają i przerodzą kiedyś w piękne wspomnienia. Ślę mocne uściski :-)))
OdpowiedzUsuńDziękuję Halinko, jest mi bardzo miło. Tobie również życzę spełnienia marzeń i gorąco pozdrawiam.
UsuńPiękna praca Ewuniu i pięknie zapisane rozważania .Cudowne kolory splatają jednakową siłą wspomnienia i marzenia .Obraz mimo dużej ilości szarego koloru nie wydaje mi się smutny bo z jego środka wydostają się piękne marzenia .Podziwiam z radością i zachwycam się widokiem .
OdpowiedzUsuńŚlicznie dziękuję Grażynko. Jak zawsze wspaniale odczytałaś moje intensje.
UsuńŚciskam Cię bardzo mocno.
Ewuniu, uwielbiam Twoje prace! Ten obraz jest niesamowity, wciąż przyciąga mój wzrok.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie:)
Miło mi Aniu, serdecznie dziękuję i gorąco pozdrawiam.
UsuńKolejny piękny i ujmujący wpis.
OdpowiedzUsuńKażdy z nas ma swój ocean wspomnień.Dobrze jeżeli tych dobrych jest więcej niż złych.Wtedy można ze spokojem pochylić się na nim i zobaczyć wszystkie obrazy,które się w tam odbijają.Można powspominać z uśmiechem na twarzy,bądż pogrążyć się w całkowitej zadumie.Czasem dopada mnie smutek i zal,ale też tylko dlatego,że te chwile już nie wrócą,choćby na 5 minut.
Ewuniu,lubię myśleć Twoimi obrazami,są znacznie wymowniejsze niż słowa i takie piękne...
Przesyłam Ci uściski:)
Pięknie to ujęłaś Adusiu, podoba mi się określenie "ocean wspomnień". Serdecznie Ci dziękuję za ten wzruszający komentarz i również przesyłam uściski.
UsuńCudowny obraz:))
OdpowiedzUsuńDziękuję Dorotko!
Usuńcudo, uwielbiam Twoje wpisy i przemyślenia, bardzo cieszę się, ze mam podobne poglądy, uściski :)
OdpowiedzUsuńMnie też miło Madziu, dziękuję!
UsuńCieplutko pozdrawiam.
genialny obraz powstał z twoich rąk pozdrawiam
OdpowiedzUsuńŚlicznie Ci dziękuję Arletko :)
Usuń