Sercem malowane

Witam serdecznie.
Dzisiejszy post jest trochę nietypowy. Nie pokażę Wam żadnej nowej pracy, proponuję jednak odrobinę wspomnień. Bloguję już szósty rok i od sześciu lat jestem - mówiąc szumnie - uwikłana w sztukę. Może to sztuka małego formatu ale jednak sztuka. Zaczęłam od prostych, nieporadnych kartek zgłębiając powoli tajniki kolejnych technik. Odważyłam się sięgnąć w końcu po pędzel i w chwili obecnej jest to technika najbliższa mojej duszy. To blogowy świat otwarł przede mną wiele drzwi o których istnieniu nie miałam wcześniej pojęcia. To dzięki Wam jestem dziś w takim a nie innym miejscu.
Zastanawiacie się, dlaczego o tym piszę? Nie, nie jest to jeszcze szósta rocznica bloga - będzie dopiero w listopadzie. Powód jest zupełnie inny. Nie wiem, czy pamiętacie album urodzinowy od Grażynki "Córka Van Gogha"? Zawierał zdjęcia kilku moich prac, także tych starszych. Pomyślałam sobie wtedy, że zbyt wiele z nich poszło w zapomnienie. Większość rozesłałam "po świecie" a w pracowni mam tylko kilka bardziej osobistych i sentymentalnych. Co prawda mam zdjęcia ale rzadko kiedy zaglądam w stare pliki. Postanowiłam to zmienić i ....wydałam swój pierwszy fotoalbum.
Źle to zabrzmiało - wydałam go sobie sama. Zaprojektowałam okładkę i kolejne strony na których umieściłam zdjęcia wybranych prac. Nie mogę uwierzyć, że było ich aż tak dużo :) Album składa się ze 104 stron, na każdej stronie jest zdjęcie jednej pracy, jej tytuł i data wykonania. Są tu obrazy malowane na drewnie i na płótnie, wybrane prace mediowe i szkice - również te z prywatnego zbioru. Wiem, że to prace bardzo amatorskie ale mam nadzieję, że album stanie się jedną z rodzinnych pamiątek i może kiedyś wnuki zechcą babcię powspominać. Jeśli los i zdrowie pozwolą to może i kolejny tom kiedyś się pojawi :)
Dziś chcę się z Wami podzielić swoją radością więc zapraszam do obejrzenia kilku zdjęć.

To nie wszystkie karty ale i tak wyszedł mi prawdziwy tasiemiec :) Dużo tu wspomnień, dużo czasu spędzonego przy biurku i cała masa emocji - jakby czas zatrzymał się w miejscu.
Bo to wszytko sercem malowane...
Dziękuję, że jesteście. To Wasze ciepłe i serdeczne komentarze dodają mi wiary we własne możliwości. Dziękuję :)))